Біз Әлібай аңшының күркесіне қондық. Тәңертең аңшы бізден біраз бөренені өзен жағасына тасуға көмек сұрады. Біз белшемізден қарға батып, түске дейін бөрене тасыдық. Аңшы сол жерге терілерін сақтайтын қойма тұрғызды. Соңынан жылы күркеде отырып, бәріміз шіл сорпасын іштік. -Сіз қойманы неге қырға тұрғыздыңыз?- деп сұрадым мен. -Көктемде ойпат жердің бәрін су басып кетеді. Көктем биыл ерте шығып, қар тез ериді,- деді аңшы. -Бірнеше ай бұрын сіз оны қайдан білесіз? -Оны білген мен емес, аюлар. Мен биыл қыста олардың үш апанын кездестірдім.Бәрі де биік жерлерден қазылған. Бұл-көктемде болатын тасқын судан сақтану. Аңдар күз басынан мекенжайын ыңғайлы жерден сайлап алады, еш уақытта да қателеспейді,-деді аңшы.
Показать текст полностью