-Байқаусызда сия жұғып еді, апай,- деді көзі жыпылықтаған Марат ақталасөйлеп.
-Неге жумағансың?
-Сумен қанше жусам да, кетпей қойды. Үйге барған соң, сабындап жуамын ғой...
-Бет-аузыңдағы жолақтарың не ?
-Абайсызда қолымның сиясы жұққан шығар, апай, байқамаппын ғой, кешіріңіз...
-Оқушы мектепте де, көшеде де, үйде де таза жүруге тиіс. Бұл- әдептіліктің белгісі. Соны әлі күнге дейін үйренбегенсің бе ?..Шынынды айтшы өзің, мектепке келерде қалай әзірленесің?
-Ерте тұрамын, беті-қолымды жуамын, тамақ ішемін... Сронан соң, киінемін де мектепке келем ...- деді.
-Бұл аптада апам екінші кезектегі жұмысқа барып жүр еді,- деді Марат ақталып.-Ерте кетіп,кеш қайтады,қолы тимейді.
-Мараттың айтып тұрғаны жөн бе, балалар?- деп сыныпқа назар аударды. Балалар бірауыздан:
-Дұрыс емес!...- деп гу ете қалысты. тұлымшағы желбіреген ақ бантикті қыз орнынан атып тұрды да :
-Ол-нағыз жалқаудың өзі!...-деді нағыздай даустап.
-Иә,саған, өзің жалқаусың...-деп қарсыласты шашы үрпиген Марат.-Маған апам айтқан ондай іс ұл баланың жұмысы емес деп.
-Жалған, сен жалқаусың!...
-Тоқта,Гүлнар, дауласпа,- деду мұғалім таласты тайып.-Мараттың бұл айтқаны сылтау ғана. Ал іс жүзінде не істеуі керек еді?-Өзінің киімін өзі реттеп киінугі тиіс.