Қазақстанда ғана емес, бүкіл әлем алдында экалогия мәселелері тұр. Адам ақыл-ойының нәтижесі-алып зымырандар, атом стансылары, зауыттар, т.б. ғылыми прогресс жетістіктері өмірімізді байыта жеңілдете түсу мен қатар қауіп-қатер туғызуда. Осының бәрі экалогиялық сананың жеткіліксіздігінен, адамдардың болашақ ұрпақ алдындағы жауапкершілігін жете сезінбеуінен. Адам өміріне экологиялық зардаптың әсер ете бастауы-олардың қоршаған ортаға жыртқыштықпен қарауының салдары.

Жабай табиғатты бағындырып, адамдар өздерін жердің «иесіндей» сезінеді. Бірақ ұқыпты иленуші болу қажет екенін бірден ұғына қоймады. Табиғат байлықтарының шектелуі екенін, табиғаттың байлығын сақтауға, молайтуға қамқорлық қажет екенін түсіну үшін қаншама уақыт өтті. Табиғат ресурстарын қалпына келтірмеу, өсіріп сақтамау табиғи ортаның бұзылуына , ресурстарының сарқылуына әкеліп соғады. Ол-адамдардың өздерінің қажеттіліктерін қамтамасыз ете алмай, өмір сүруін тоқтату мүмкін деген сөз. Табиғатты ұқыпты пайдалану адамдардың өздерінің өмір сүру шарты екенін түсінген соң ғана олар табиғатты қаншалықты , қандай шамада пайдалануға болатынын қарастыра бастады