Бір күні үйде ешкім болмағанда қорші науқастанып. Дәуіржан анасы кішкентай қызын ешкім болмағанда қорші науқастанып. Дәуіржан анасы кішкентай қызын ешкімен қалдыра алмайды. Сол кезде күшік шешенің аяғына секіріп "маған сенің тапсыр дегенде болды". Сол кезде анасы қызын күшікпен қалдырып, есікті құлыптап, қыршысіне кетті.
Бір шама сағаттан кейін анасы үйіне келді. Қызы кіршікпен ойнап жүргенің көреді, мойнын құшақтып, өте мәз-мейрам, асына да қарайтын. Содан бері анасы күшікті өте жақсы көрейді.